Zwanger in tijden van coronacrisis

Je zit deze dagen nóg meer in mijn gedachten dan anders. En ook zijn er ineens weer dagelijks die tranen door het grote gemis. Komt het omdat ik alweer in het 3e trimester zit van een nieuwe zwangerschap? Komt het door de coronacrisis die nu in Nederland heerst? Komt het omdat jouw lege plek nog meer voelbaar is nu we (en met name ik) veel thuis ben?

Het is een combinatie.

Jouw kleine zusje in mijn buik – 3etrimester

Ik heb me de afgelopen maanden en weken enorm gefocust op mijn nieuwe zwangerschap, jouw kleine zusje, nog veilig in mijn buik. Ik ben jou geen enkele dag vergeten, maar de angst om óók haar te moeten verliezen overheerst(e). De angst om weer zo vroeg gebroken vliezen te krijgen. Zeker rond de 22e week in de zwangerschap. Ik keerde weer in die ‘overlevingsstand’ die ik inmiddels goed weet aan te zetten bij mezelf.

Dagen en weken kruipen langzaam voorbij, met zoveel angstgevoelens, omdat ik deze zwangerschap tot een goed einde wil brengen. Maar ik heb hier, behalve veel controles (en die controles worden nu ook nog afgezegd) en wat medicatie, eigenlijk helemaal geen enkele invloed op. Of mijn vliezen gaan breken, op een eventuele vroeggeboorte, of op de datum waarop zij geboren gaat worden.

Lees verder op www.love2bemama.com

Geplaatst op 06 april 2020 door love2bemama