Mijn eigen kinderen kregen vanaf hun eerste hapje zelf gepureerde groente. En vonden ze iets niet lekker, dan moesten ze altijd één hapje nemen om het te proeven en mochten ze het daarna laten staan. Het feit dat je van een enorme berg bietjes, lof of spruitjes maar één hapje hoefde te nemen, bleek een beloning op zich. Ongemerkt hebben mijn kinderen op die manier geleerd om te wennen aan verschillende smaken.
Met enige verwondering keek ik jaren later naar mijn driejarige stiefdochter die bijna niks lustte. Met muizenhapjes kon ze een uur lang doen over een visstick, waarna ze het blaadje sla dat ernaast lag niet meer wilde. Ze lustte nauwelijks groente. Dan leerde ze het maar lekker vinden, vond ik. Ook bij haar werkte de methode van elke keer één hapje proberen. Inmiddels is ze zes en eet ze alle groente. Misschien helpt het dat we een moestuin naast het huis hebben en ze mag meehelpen de radijsjes, courgette en andijvie uit de tuin te halen.
Lees verder op www.BedRock.nl
Geplaatst op 25 maart 2018 door BedRock