Wonen is meer dan een dak boven je hoofd

Nieuwe buren

Ik kom thuis van boodschappen doen en zie ze in de voortuin staan. Mijn hart gaat in de versnelling, mijn adem stokt, schoenen vullen zich met lood en ik verander in Pinocchio. Gespannen zet ik vast een glimlach op mijn gezicht en loop mijn huis nader. “Hallo”, ben ik hen voor. Zij groeten vriendelijk terug en dan volgt het verplichte praatje. Ik voel me erg ongemakkelijk maar laat dat natuurlijk niet merken. Zodra ik de deur achter me dicht trek, blaas ik uit. Pfff, het is weer veilig.

Plots dringt het volledig tot me door: mijn wereld is doorbroken, verstoord, in duigen. Ik ben weer zichtbaar voor vreemden. Ik kan ze niet negeren; ik heb hoedanook met deze mensen te maken. Mijn huidige buren ken ik al meer dan tien jaar en zijn dus niet meer vreemd, zelfs erg vertrouwd. Maar deze nieuwe mensen ken ik niet, weet niet wat ze denken, wat ze zien of wat ze van me zullen vinden. Ik voel me gevangen door hun aanwezigheid. De anderen zijn de hel, zei de Franse filosoof Sartre zo mooi pessimistisch. Het zijn immers zij die jou zichtbaar maken en over je zullen oordelen. Ik weet wel, op den duur kunnen anderen ook je hemel zijn – zo af en toe.

Lees verder op www.Haveaniceday.com

Geplaatst op 26 augustus 2018 door BetterbyGoalie