Wat ik mijn lichaam gun

Opstaan is zwaar. Ik lig op de bank en ik moet even naar het toilet en die is echt niet zo ver, gewoon in de gang. Met dat ik opsta grijp ik naar mijn buik. De tering wat een kramp en misselijk gevoel. Om mijn evenwicht te bewaren spreid ik mijn armen. Ik zoek iets om me aan vast te houden en mijn vader schiet te hulp en pakt mijn arm. Ik schuifel naar het toilet. Het heeft me nog nooit zoveel tijd gekost om van de bank naar het toilet te komen. Ik had net een tabletje genomen, omdat mijn hart weer eens heel snel rinkelt. Dat doet hij terwijl ik mijn best doe mijn handen strak tegen de muur houdend om niet van het toilet te vallen nog steeds. Naast een rinkelend hart had ik er nu misselijkheid, kramp en een high gevoel gekregen.

Ik laat mijn hoofd vallen en besluit dat dit echt anders moet. Hoe weet ik nog niet, maar dit kan nooit de bedoeling zijn. Of althans, ik wil zo niet leven waar een medicijn mij meer ziek maakt dan beter. Ik wil een gezond worden. Hell, ik wil gewoon naar het toilet kunnen lopen. Dat leek me nou toch niet heel veel gevraagd?

Ik probeer de medicijnen nog even. In plaats van een heel tabletje, een halve, een kwart tot op het punt dat het zo weinig is dat zelfs de dokter zegt dat het geen nut heeft. Toch werd ik, wanneer ik ze ongeveer een week achter elkaar slikte weer ziek.

Lees verder op www.boostyourhealth.nl

Geplaatst op 19 mei 2021 door boostyourhealth