Walnotenkoek met karamel

Kun je een notenboom over het hoofd zien? Ja hoor, ik kan dat. Langs het pad naar de schuur, in de tuin van mijn Franse huis, staan twee enorme walnotenbomen die de vorige eigenaar twintig jaar geleden geplant heeft. Maar noten zaten er nauwelijks in, viel me op. Geen probleem, ik had mijn handen vol aan de oogst van appels, bramen en frambozen. Tot deze herfst bleek dat we nog een derde notenboom hebben, ietsje verstopt, verderop in de tuin. En daaronder lagen werkelijk bérgen afgevallen walnoten. Wat een onverwachte weelde.

Bij thuiskomst in Nederland vond ik een rammelende doos bij de post. Een attente vriendin, nog niet op de hoogte van dit laatste nieuws, wilde me verrassen met haar prachtige Gelderse walnoten. Dus nu zit ik met nóg meer voorraad. Wat helemaal niet erg is, want ik vind ze heerlijk. Bovendien wordt een dagelijks handje noten van overheidswege ten zeerste aanbevolen, qua gezond. Maar een handje schiet niet op, dus waarom niet een taart bakken, dan kon ik er meteen een hele bups in kwijt.

Een lezeres kwam met de suggestie van boterkoek met walnoten. Een heerlijk idee, maar ik bleek niet genoeg boter in huis te hebben, dus toen dacht ik aan iets à la millionaire’s shortbread. Een klassieker uit de Engelse baktraditie: brosse zandkoek met daarop een dikke laag karamel, afgetopt met chocolade. Daar konden best ook nog walnoten tussen, leek me zo. Doorgaans wordt het geserveerd in handzame vierkantjes, ik gebruikte een ronde taartvorm. In plaats van echte karamel koos ik voor de luie variant van het simpelweg leeggieten van een blikje gecondenseerde melk. Tenslotte was het kraken van al die noten al werk zat. Ik zou daar als ik u was zeker hulptroepen voor inzetten.

Lees verder op www.kokenmetkarin.nl

Geplaatst op 25 december 2020 door KokenmetKarin