Uienbloem uit de oven

We zijn bij aflevering 3 van mijn zomerserie Zing, vecht, huil et cetera. Denk je aan huilen, dan denk je aan uien. Maar er volgt een vrolijk recept, dat beloof ik: een prachtige, knapperige ui uit de oven, als een bloem. Met dipsausje.

Ach en wee. Wat een leed heeft de ui sinds mensenheugenis al niet aangericht in de keuken. Puur het chemische effect van vluchtige stoffen die ontsnappen zodra er celwanden beschadigd raken bij het snijden van dit bolgewas. Legio methodes zijn er bedacht om ajuintranen te voorkomen. Uien eerst een tijdje in ijswater leggen bijvoorbeeld, of in de vriezer, of juist in de magnetron. De kraan laten lopen tijdens het snijden of kauwen op een stukje brood. Uitsluitend door de mond ademen of zelfs een snorkelmasker opzetten. Maar de allersimpelste methode is natuurlijk: een loeischerp mes. Dan worden de celwanden het minst gebruuskeerd.

Tranen
Overigens spelen diezelfde zwavelverbindingen een rol bij de geur. Leg nooit een gesneden ui in de koelkast, de volgende dag valt u flauw van de meur. Daar komt bij dat rauwe ui zelden verheffend is om te eten. Grote hompen rauwe ui op een salade of een broodje hamburger zouden van overheidswege verboden moeten worden. Van pittige dingen kun je trouwens ook gaan huilen. Denk maar aan wasabi, mierikswortel, chilipeper of dijonmosterd. Net als een coronatestwattenstaafje zorgen die soms voor zo’n heftige prikkel in de neus dat de tranen je letterlijk in de ogen springen.

Lees verder op www.kokenmetkarin.nl

Geplaatst op 10 oktober 2021 door KokenmetKarin