Tian provençal

Allez, ik geef het toe, ik ben een ongeneeslijk Francofiel. Ik hou van Julien Clerc, heb de zevendelige romancyclus van Marcel Proust in het Frans gelezen en zeg hardnekkig ‘vinaigrette’ daar waar de ganse wereld is overgestapt op ‘dressing’. Maar een eigen huis kopen in Frankrijk? Neuh. Da’s een hoop gedoe hoor, om nog maar te zwijgen van het feit dat je voortaan nooit meer elders op vakantie kunt. Welnee, je moet gewoon zorgen dat je vrienden hebt met een Frans huis, om daar dan vervolgens te gaan logeren. Bovendien is het in andermans optrekje gek genoeg wél leuk om te grasmaaien, te hegsnoeien en te kozijnschilderen, zoals ik als het goed is eerdaags sta te doen bij mijn culicollega Onno Kleyn in de Bourgogne. Daar plak ik dan vervolgens ook wat andere bezoekjes aan vast, aan vrienden met huizen in Lille, in Bretagne, in de Thiérache en in de Morvan. Kijk, zo komt een mens de zomervakantie wel door. Ik ben alleen nog naarstig op zoek naar nieuwe boezemvrienden in het zonnige zuiden van Frankrijk, liefst in bezit van villa met zeezicht en eigen zwembad.

Wat is dat toch, die lokroep van de Provence? Is het de zon? De schittering op de azuurblauwe Méditerranée? Of gewoon het eten? Alles smaakt daar immers lekkerder, tomaten, courgettes, aubergines, visjes op de grill, rosé.

Lees verder op www.kokenmetkarin.nl

Geplaatst op 10 april 2021 door KokenmetKarin