
Zo was het van de week weer raak tijdens de tafelgesprekken; uit het niets zei mijn dochter tijdens het eten; “mam, ik hou niet van piemels”. Probeer dan maar eens je gezicht in de plooi te houden, en er serieus op in te gaan. “Oh kind, eh ja dat kan, maar dat weet je toch nog niet”? “Nee, maar gadverdamme, dan hangt er zo’n slurf te zwaaien, met zo’n balzak, dat is toch vies”? Ik zei maar even niets. “Dus, geen kinderen voor jou”?, zegt haar broertje. “Oh jawel, maar dan ga ik gewoon naar een spermabank”, want ik wil gewoon met een vrouw samenleven. Ik had mijn bestek inmiddels maar neergelegd, want van eten kwam niets meer. Mijn kleine meisje van 10 jaar had dit blijkbaar al helemaal in haar hoofdje uitgestippeld, en er serieus over nagedacht. Ik eindig het gesprek maar met “nou ja meid, als dat is wat je wil, dan is het toch prima, als jij maar gelukkig bent”.
Lees verder op www.love2bemama.com
Geplaatst op 12 februari 2020 door love2bemama