Als zelfstandige zonder personeel heb ik geen naaste collega’s. Ook fenomenen als afdelingsvergaderingen, kantoortuinen, functioneringsgesprekken, roddels bij de koffiemachine en #MeToo-ervaringen bij het kopieerapparaat gaan tegenwoordig aan mij voorbij. Vroeger, nee, vroeger, toen had ik dat natuurlijk allemaal wél. Mijn langste betrekking besloeg zes jaar, maar ik mis het eerlijk gezegd geen seconde. Laat mij maar lekker eigen baas zijn. En toch heb ik inmiddels een heus tienjarig werkjubileum te vieren. Voor u is het vast peanuts, maar ik ben er reuze trots op. Deze maand precies tien jaar geleden verscheen mijn kookrubriek voor het eerst in Trouw. Toen nog in de vorm van een strook onderaan de zaterdagse krantenpagina, want het magazine ‘Tijd’ bestond nog niet, en het ging over de Vietnamese soep pho. Dat was een decennium geleden nog een hoogst exotisch vakantieverschijnsel, terwijl het inmiddels ook in ons land alom verkrijgbaar is – althans bij mij in hartje Amsterdam, dus het kan zijn dat mijn beeld licht vertekend is.
Overigens zit ik niet op de krantenredactie van Trouw, wat veel lezers denken, maar gewoon thuis achter mijn eigen computer. Ik heb intussen mijn eigen kopieerapparaat en mijn woonkeuken doet dienst als kantine, maar gelukkig heb ik nog altijd geen afdelingsvergaderingen of functioneringsgesprekken. Alleen heb ik nu dus ook geen chef die een roerende jubileumspeech heeft voorbereid of collega’s die geld hebben ingezameld voor een lief cadeau en ferme bos bloemen. Maar het allerergste: ik heb nu niemand om taart aan te trakteren. Daarom trakteer ik vandaag maar op een taartrecept, dan kan iedereen zelf aan de bak. Wees niet bevreesd, het een supersimpel recept, dus dat gaat lukken. Ik koos voor seizoensbramen, maar daar kan uiteraard op gevarieerd worden.
Lees verder op www.kokenmetkarin.nl
Geplaatst op 16 februari 2021 door KokenmetKarin