Ratatouille in een torentje

De hele wereld kijkt sinds de verrukkelijke tekenfilm Ratatouille met een andere – als het goed is liefdevollere – blik naar ratten, behalve mijn Franse buurvrouw. “Il y a des rats!” sist ze te pas en te onpas misprijzend. Waar? Overal. In het bijgebouw waar ze haar zakken kippenvoer bewaart en bij onze houtstapel, waar ze ongevraagd rattengif strooit. Maar vooral bij buurman-boer, daar rennen ze naar het schijnt in groten getale over het erf en door de half ingestorte schuren.

Ratten vies? Eén van de leukste scènes in de film is wanneer de beestjes in de restaurantkeuken met het oog op de hygiëne eerst met z’n allen door de vaatwasser gaan. Want o ja, voor wie het niet meer weet: Ratatouille gaat over Rémy, een fijnproeverige, door zijn omgeving onbegrepen rat met gastronomische aspiraties. Kort samengevat: hij sluit een bondje met een klunzige afwasser in een noodlijdend voormalig sterrenrestaurant, waarbij zijn hele rattenfamilie een handje komt helpen. Hoogtepunt van de film is de bereiding van, hoe kan het ook anders, ratatouille. Slechts na één hap ontdooit de akelige restaurantcriticus Anton Ego omdat het krek zo smaakt als vroeger bij zijn moeder thuis. Dankzij die ratatouille en de jubelende recensie staat het restaurant in één klap weer helemaal op de kaart. Eind goed, al goed.

Alleen is dat gerecht uit de film helemaal geen ratatouille, maar een tian. De groenten zijn grotendeels hetzelfde, alleen gaan bij een tian de courgette, aubergine en tomaat in sierlijke schijfjes in cirkelvorm in een ovenschaal en worden ze bij een ratatouille, aangevuld met paprika, in blokjes gestoofd. Dat laatste doe ik overigens ook altijd in de oven, wel zo makkelijk.

Lees verder op www.kokenmetkarin.nl

Geplaatst op 14 juni 2025 door Koken met Karin