Het heeft iets futiels, schrijven over eten als de wereld in coronabrand staat. Aan de andere kant: eten moet je toch. Sterker nog, nu iedereen van overheidswege dringend verzocht wordt om huis en haard niet te verlaten, is koken bij uitstek iets wat voor welkome afleiding kan zorgen. Zo dacht ik mijn eenzame buurtslager een hart onder de riem te steken door hem te verblijden met mijn klandizie, maar hij bleek het juist hartstikke druk te hebben, inclusief thuisbezorgen. Mijn groenteboer idem dito.
Kennelijk zijn er inderdaad veel mensen die nu graag uitgebreid in de keuken staan. Ik zie het ook aan mijn eigen kookboekenwebshop, waar gewoon volop besteld wordt. Niet meer van dat huphuphup alles in de wok en binnen tien minuten aan tafel, nee, de dag is lang en dient gevuld. Dus eerst uitgebreid delibereren over het menu om vervolgens met volle toewijding en aandacht écht lekkere dingen te bereiden.
Zullen we dat als een lichtpuntje beschouwen?
Want verder zijn het natuurlijk rare tijden. Voor iedereen die niet in vitale beroepen werkt, voelt alles al snel futiel. Zoals het geannuleerde logeerweekend bij mijn vriendin Irene in het oosten des land, waar ik me zo op had verheugd. En ze zou nog wel haar befaamde duivelse rundvlees maken. Dat recept stuurde ze toen maar op, zodat ik het zelf kon maken. Het komt uit het kookboek van café In de Blaauwe Hand, naar eigen zeggen ‘Het oudste café van Nijmegen sinds 1542’, maar nu natuurlijk eveneens tot nader order gesloten.
Lees verder op www.kokenmetkarin.nl
Geplaatst op 17 november 2020 door KokenmetKarin