Dit moet de makkelijkste aflevering zijn van mijn culinaire Europese zomerserie, want is het eten ergens lekkerder dan in Italië? Zijn de vergezichten ergens zwieriger? De mensen warmbloediger? Niet voor niets zijn het de Italianen die dolce vita en dolce farniente hebben uitgevonden. Maar als het gaat om likkebaardend schrijven over Italië, dan moet u natuurlijk niet bij mij wezen, maar bij Onno Kleyn.
Kwispelen
Zijn nieuwste boek Italië – Mijn verhalen en recepten (uitgeverij Nijgh Cuisine), dient u onverwijld in de vakantiekoffer te stoppen. Het lijkt weliswaar een kookboek, en er staan ook heus volop recepten in, maar dit is vooral een fijn leesboek, geschreven door een onvervalste Italiëliefhebber. ‘Spaghetti spartelt tegen. Hij doet niet alles wat je hem zegt, is niet gedwee, niet volgzaam, maar heeft een eigen karaktertje. Net zoals een mieren- of bijenvolk is spaghetti een enkel organisme dat bestaat uit een groot aantal kleintjes. Op je bord liggen ze stil, maar je tong geeft ze leven, laat ze kwispelen in de saus, een-tweetjes aangaan met korreltjes gehakt, spekjes of reepjes ui of, of weldaad!, schelpdiertjes.’
Pomodori-tomaat
Ik ken niemand die zo kan schrijven over de Italianen, hun eigenaardigheden, hun charmes en vooral: hun eten. En u steekt er nog wat van op ook. Na dit boek zegt u nooit meer ‘pomodori-tomaat’, weet u hoe je spaghetti eet, waarom Italianen geen kaas bij vis blieven en wat de correcte uitspraak is van antica.
Lees verder op www.kokenmetkarin.nl
Geplaatst op 15 januari 2021 door KokenmetKarin