Parelgort met bietjes uit de oven

Er woont een fazant in mijn Franse tuin. Al is hij niet echt gezellig, want zodra hij me ziet spurt hij verschrikt de bosjes in. Nog vaker zie ik niks en hoor ik hem alleen maar. Een klaaglijk schor gekwaak, een tikje slepend, iets tussen ‘kwek’ en ‘gak’ in. Verstopt in het hoge gras of onder de heg is hij onzichtbaar, ondanks zijn fleurige verenkleed. Duidelijk een mannetje, want vrouwtjes zijn vooral bruin.

Tot ik ineens op een ochtend twéé mannetjesfazanten zag. Misschien waren het er al die tijd al twee, maar was me dat niet opgevallen omdat ze sprekend op elkaar lijken. Van achter het keukenraam kon ik ze nu eens uitgebreid bestuderen, want ze hadden mij niet in de gaten. Allebei een blauwe kop met een grote rode vlek rond het oog en een sierlijk wit halsbandje. Het lijf roodbruin met donkere stippen, als een luipaardbodywarmer. En dan ineens weer strepen op de vleugels, uitmondend in een zwierige staart. Wat een prachtbeesten. Ze kuierden op hun dooie akkertje over mijn oprijlaan en pikten links en rechts wat in de berg gevallen herfstbladeren. Twee gezellige buurmannen op hun dagelijkse ommetje? Broers? Of was het een gay stelletje?

Lees verder op www.kokenmetkarin.nl

Geplaatst op 28 december 2024 door KokenmetKarin