Taal is een magisch mooi iets en eettaal helemaal. Neem nou pasta. Ooit was dat spul om je tanden mee te poetsen of om je kunstgebit mee vast te plakken. Daarna associeerden we het vooral met een smeersel van pinda’s of chocolade om de boterham mee te plamuren. Maar tegenwoordig denken we bij pasta steevast aan Italiaanse deegwaren.
Ook zoiets: ramen. Dat zijn zoals u weet doorzichtige glaspanelen maar van Tokio tot New York betekent het intussen vooral een razendpopulair Japans soepje met deegslierten.Ik weet natuurlijk niet hoe het zit bij u in Appelscha of Zierikzee, maar hier in Amsterdam rukken de ramententjes op en kun je op menig straathoek intussen een geurig noedelsoepje wegslobberen. In Japan doet het dienst als zowel ontbijt, lunch, diner als snack tussendoor, altijd inclusief geslurpt voor de beste smaakbeleving. Want ramen is bij uitstek doodgewoon volksvoedsel, niks gastronomisch aan. Maar dat maakt het niet minder lekker en intens bevredigend en toch prettig licht. Het begint bij bouillon en noedels, de rest is een kwestie van variëren al naar gelang eigen smaak en groentela. Vlees of vis kan er ook in, een eitje hoort er ook vaak bij. Voor u op de kast klimt: ik realiseer mij terdege dat ik niet authentiek Japans bezig ben, maar mijn snelle versie is in ieder geval een stuk smakelijker dan die bremzoute instantpakjes.
Lees verder op www.kokenmetkarin.nl
Geplaatst op 23 februari 2021 door KokenmetKarin