Vlak voor de coronacrisis uitbarstte, begon ik al met het systematisch leegeten van mijn overvolle voorraadkast, waar ik een hele bups blikjes mais tegenkwam. Dat leidde in de krant tot ‘De Makkelijke Maismaand Maart’, die ik nu online lekker samenbal tot een week. Vandaag deel 1.
Mijn ideaalbeeld van een voorraadkast is die van tv-ster Nigella Lawson, formaat groot uitgevallen logeerkamer. Die van mij is iets minder riant, maar wel tot de nok toe gevuld, want beter mee verlegen dan om verlegen. Altijd handig als je geen puf hebt om boodschappen te doen of onverwachts visite krijgt.
Dit is die van mij (althans, voor de opruimbeurt). Zoek de verschillen met die van Nigella!
Het grote nadeel is echter dat een voorraadkast razendsnel dichtslibt. Bloem, suiker, blikjes tomaat en kokosmelk, die komen en gaan in rap tempo. Het probleem zijn echter de minder courante dingen. Vaak spul wat ik krijg opgestuurd van goedbedoelende fabrikanten of pr-bureaus. Zo kreeg ik laatst een hele bups maisblikjes opgestuurd. Inclusief uitgebreid foldermateriaal over dat blik zo milieuvriendelijk is, want recyclebaar, ja zelfs als er aan de binnenkant zo’n plastic laagje zit.
Nou heb ik toevallig een zwak voor blikmais. In mijn studententijd leefde ik er zo’n beetje op. Bonen erbij en hoppekee, chili con carne. Of sin. En niet te vergeten mijn fameuze Mexicaanse flapjes. Een soort verhollandste empanadas, gewoon met bladerdeeg uit de diepvries. Niemand die kwam eten in mijn kleine zolderkamertje wist eraan te ontkomen. Maar hoe gaan die dingen? Op enig moment sloeg de flapjesmoeheid toe en verdwenen ze van mijn culinaire repertoire. Nooit meer aan gedacht.
Lees verder op www.kokenmetkarin.nl
Geplaatst op 30 december 2020 door KokenmetKarin