Meloen zonder ham

Weer eens wat anders: meloen zónder ham, maar met feta. Die je eerst even laat marineren in een zelfgemaakte pistachepesto. Plus mijn favoriete eetbare versiersel: knalblauw komkommerkruid. Zelfs kinderen vinden het heerlijk.

Het valt niet langer te ontkennen: het is herfst. Ik heb nu al heimwee naar de zomer. En dat terwijl die zomer helemaal niet al zowat begon in mei en ook lange tijd daarna helemaal niet zo zomers was. Ook niet in Frankrijk, want het weer in Normandië is niet bijster verschillend van dat in Nederland. Nat dus, met af en toe een zonnetje, en dan wederom nat. Goed voor de plantjes, dat wel.

Ach, niet piepen, het waren twee heerlijke Franse maanden. Met af en toe typen aan een nieuw boek, maar toch ook veel geluier, geklooi in de tuin en leuke logés. Vooral mijn moestuin mis ik nu al. Wat een luxe om even rond etenstijd de tuin in te wandelen en te kijken wat er staat te popelen om geoogst te worden. Sla, heel veel sla, en eetbare bloemen. Maar ook snijbiet en meiknolletjes, die het dit jaar heel goed bleken te doen. De peulvruchten waren helaas een ander verhaal: doperwten, peultjes, sperziebonen, boerentenen: het wilde in 2024 maar niet lukken, ondanks alsmaar opnieuw zaaien. Nou ja, volgend jaar beter.

De laatste, zowaar zomers warme, avond voor de terugreis wilde ik nog één keer een feestelijk, vakantie-achtig maaltje. Nu eens niet Frans, maar Grieks, met watermeloen en feta. De plaatselijke supermarkt is weliswaar vijf keer zo groot als mijn Amsterdamse Albert Heijn, maar geldt hier als een kleintje. Ze hadden geen watermeloen, alleen oranje cantaloupe. Ook lekker. Maar nu eens zonder rauwe ham. Feta was er wel, zij het uitsluitend in kant-en-klare blokjes, in een potje. Ook goed. Die leukte ik thuis op met een soort pesto van basilicum en munt, uiteraard uit eigen tuin.

Lees verder op www.kokenmetkarin.nl

Geplaatst op 30 oktober 2024 door KokenmetKarin