Hij bestaat gewoon nog! De Dr. Oetker mix voor MonChoutaart. Een heuse klassieker onder de pakjes en zakjes. De taart wordt bij voorkeur afgetopt met kant-en-klare kersenvlaaivulling uit blik en de bodem bestaat steevast uit verkruimelde bastognekoeken. Funfact: Bastogne is een plaatsje in de Belgische Ardennen dat wielerfans beter kennen als Bastenaken.
Sterker nog, MonChou bestaat ook nog. Een stevig roomkaasje in een alufolieblokje. Ondanks de Frans klinkende naam een puur Nederlands product, al sinds 1947. Op de website van FrieslandCampina wordt grappig genoeg meteen melding gemaakt van die bekende taart, want verder weet eigenlijk niemand wat je er in hemelsnaam verder mee moet doen. Is er iemand die het op zijn brood smeert? Volgens Wikipedia is MonChou ‘Frans voor mijn wang/mijn liefje of honing’, wat wonderlijke nonsens is. Een chou is feitelijk een kool, ‘mon chou’, of gangbaarder, ‘mon petit chou’ is wat lieve oma’s zeggen tegen hun kleinkind. Maar ook dit geheel terzijde.
De MonChoutaart lijkt flink terrein te hebben verloren aan de oprukkende cheesecake, al wordt daar meestal wat luchtigere roomkaas voor gebruikt, type Philiadelphia. Allebei taarten waar geen oven aan te pas komt, maar wel aan de machtige kant. Ik raakte aan het experimenteren met mascarpone, mijn favoriete romige toetjesingrediënt, maar om het wat lichter te maken, deed ik er ook yoghurt door. Nooit van die troosteloos vieze magere yoghurt nemen hoor, maar lekkere volle Turkse of Griekse, uit zo’n emmertje. Net zo belangrijk is het om smakelijke koekjes te kiezen voor de bodem. Ik deed het met roomboterspritsen, maar dat kan natuurlijk van alles zijn, zelfs bastognekoeken. Als u daarentegen brave droge kaakjes neemt, heeft u waarschijnlijk wel meer gesmolten boter nodig om de boel bij elkaar te houden.
Lees verder op www.kokenmetkarin.nl
Geplaatst op 06 september 2022 door KokenmetKarin