Jordanese gehaktballen

De dagelijkse beslommeringen uit onze gezapige kleine leventjes voelen al snel als luxeproblemen wanneer de boze buitenwereld in brand staat. Zolang je daar niets aan kunt doen en totaal geen invloed op hebt, voelt vastklampen aan futiliteiten tenminste nog als houvast.

Totdat ineens mijn eigen man in het ziekenhuis belandde. Zijn hele leven nog nooit wat gehad, maar dit keer was het menens en moest hij voorlopig blijven. En nee, niet eens corona. Gelukkig was er nu tenminste wél iets wat ik kon doen. Denkend aan het spreekwoordelijk treurige eten in ziekenhuizen kocht ik tassen vol groente, een grote nieuwe thermosfles en kekke, onbreekbare soepkommen. Lekker gezonde en voedzame soepjes ging ik maken, en die elke dag afleveren bij de patiënt. Het bezoekuur was van 4 tot 8, dus dan lepelde ik meteen gezellig mee.

Overbodige moeite, zo bleek echter al meteen de volgende dag: de maaltijden in het ziekenhuis waren prima. Volop variatie, van gebakken vis met bonenstamppot tot roti met kip, en ook nog eens opgediend in kekke kleine ovenpannetjes. Tussendoor appte hij me zelfs foto’s van appeltaart en spekkoek.

Lees verder op www.kokenmetkarin.nl

Geplaatst op 01 mei 2022 door KokenmetKarin