
Sommige dagen is het al een hele prestatie om überhaupt uit mijn bed te komen. Ik slaap enorm slecht, heb veel last van nachtzweten waardoor ik ’s nachts vaak moet omkleden. Het plassen is na de zwangerschap ook niet bepaald minder geworden dus daar moet ik ook nog geregeld voor uit mijn bed. Natuurlijk hebben we dan ook nog de nachtvoedingen, die ik overigens helemaal niet erg vind (lekker stil in huis en een momentje tussen moeder en dochter). Toch heb ik vaak het gevoel dat ik nutteloos ben als ik maar wat thuis ‘zit’. Ik heb constant het idee dat ik dan maar extra werk moet zoeken in huis zoals de garage opruimen of iets dergelijks. Maar ben ik ook zo nutteloos? Is het werken aan mezelf niet ook al een hele klus?
Ik ben inmiddels met twee psychologen, een huisarts, een psychiater én een bedrijfsarts aan de slag om te kijken waar ze me kunnen helpen en iedere dag vallen steeds meer stukjes op zijn plek. Steeds meer gevoelens komen terug en kan ik beter nadenken over hoe bepaalde dingen zijn gelopen. Ik ben nu vooral bezig met het afleren van mijn eigen opgelegde regels en patronen… en ik kan je verklappen: dat is lastiger dan je denkt. Als je al jaren a roept en a doet en je moet dan opeens toch b doen terwijl a veel vertrouwder voelt dan is dat redelijk lastig te doorbreken. Dus eigenlijk ben ik daar wel de hele dag zoet mee… ik heb namelijk behoorlijk wat verkeerde regels en patronen.
Lees verder op www.love2bemama.com
Geplaatst op 08 april 2020 door love2bemama