Kruidkoek met sukade

Jaren geleden deed ik het nog: boekhandelsbezoeken. Dus dat je in een boekwinkel achter een tafeltje zit met een stapel boeken van jezelf, in de hoop op een rij tot om de hoek. Op hordes kookboeklustige mensen die een vers behandtekend exemplaar blieven. Dat viel steevast tegen. Want het regende, of de zon scheen, of er was wel een andere reden waarom de mensen niet kwamen. En dat terwijl ik altijd zelfgebakken lekkernijen bij me had om uit te delen, want dat wordt van een kookboekenschrijver steevast verwacht.

Supermarktspul
Die ene keer dat ik mij echt kon verheugen in een heuse rij, hoezee, was er iemand die zich luidkeels beklaagde dat ik niet eens stond te koken in de winkel (ook weer zo’n verwijt dat Peter Buwalda vast nooit krijgt), maar vooral: dat ik kant-en-klaar gekochte gevulde speculaas serveerde. Dat vond ik nog het ergste, dat mijn bakmanskunst voor supermarktspul werd versleten. Toen ik dat te berde bracht, kwam het bedremmelde antwoord ‘maar het waren zulke nette vierkante stukjes’. Daar sta je dan, met je onberispelijke snijtechnieken.

Stukgekookte boeken
Nee, signeersessies in boekwinkels, ik doe het niet meer. Voor de broodnodige contacten met lezers heb ik namelijk iets veel beters ontdekt: lezingen. Daar komen wél veel mensen op af en de lokale boekwinkel is na afloop paraat met stapels boeken om te signeren. Iedereen blij. Zo mogelijk nog blijer word ik van mensen die hun reeds stukgekookte boeken vol plakkertjes van thuis meenemen voor een zwierige krabbel.

Lees verder op www.kokenmetkarin.nl

Geplaatst op 05 januari 2021 door KokenmetKarin