Suiker had al langer een slechte naam, maar tegenwoordig lijkt het alsof we het over een gevaarlijke gifstof hebben. We zouden er dik en ziek van worden, het zou verslavend zijn en de eetlust nog eens extra stimuleren. Je kunt vrijwel geen gezondheidsblog lezen of je komt het tegen: suiker moet je zoveel mogelijk uit de weg gaan. Maar wat is waar? Is suiker echt zo kwaadaardig of valt het mee?
Om met de deur in huis te vallen: nee, van suiker word je niet dik. Je wordt namelijk van geen enkel voedingsmiddel an sich dik. Suikerhoudende producten bevatten vaak veel calorieën, maar dat wil nog niet zeggen dat je ervan aankomt. Het gaat namelijk om de energiebalans: dat je meer energie verbruikt dan dat je binnenkrijgt. Eet je suiker, maar is er sprake van een calorietekort, dan val je toch af.
‘Als ik iets met suiker heb gegeten, krijg ik daarna extra trek,’ hoor je vaak. Uit onderzoeken blijkt echter dat suiker niet of nauwelijks tot een grotere eetlust leidt. Dat je van suiker meer gaat eten is fysiologisch dus niet aangetoond. Ook is er geen wetenschappelijk bewijs dat suiker meer dan andere voedingsmiddelen je gemoedstoestand beïnvloedt. Het zet dus ook niet aan tot emotie-eten.
Bestaat dat, een suikerverslaving? Nee. Geen enkel wetenschappelijk onderzoek toont aan dat dit verschijnsel er daadwerkelijk is. Iedereen weet dat we naar bepaald voedsel kunnen snakken en dat het eten ervan een bevredigend en belonend effect heeft. Maar onze drang naar deze etenswaren komt vaak voort uit de combinatie van vet, suiker, zout en de verleidingstechnieken van de marketing.
Natuurlijk willen we suiker niet promoten. Belangrijk is dat je vooral producten met een hoge voedingswaarde eet, zodat je lichaam er iets aan heeft. Maar suiker is geen gif en in een matig en gezond eetpatroon is zeker ruimte voor een snoepje, ijsje of boterham met jam.