Afgelopen kerstvakantie zat ik op een Zwitserse berg en omdat ik niet ski, had ik alle tijd om na te denken over de zin des levens.
Zo lang was ik niet meer tussen de Helvetiërs geweest sinds mijn jaartje au pair als 17-jarige. Na mijn middelbare school had ik geen idee hoe nu verder en aangezien het fenomeen gap year (lees: een jaartje de wereld rondbackpacken op kosten van je ouders) nog niet was uitgevonden, ging ik maar op kinderen passen.
Via via belandde ik bij een gezin in een dorpje aan het meer van Genève. Met terugwerkende kracht bleek dat jaar bepalend voor de rest van mijn leven. Niet alleen leerde ik er Frans spreken en op eigen benen staan, maar vooral: ik ontdekte de glorie van koken. Het bleek namelijk de bedoeling dat ik voor de drie inpandige kinderen elke dag een maaltijd zou bereiden. Niet gehinderd door enige kennis of ervaring – hooguit enige appeltaartenbakexpertise – stortte ik mij op kookboeken, kooktijdschriften en vooral de praktijk van trial & error.
Lees verder op www.kokenmetkarin.nl
Geplaatst op 14 maart 2021 door KokenmetKarin