Groene spaghetti uit de oven

Hoezee! Bij aankomst in ons Normandische buitenverblijf begin maart bleek buurman-boer eindelijk de honderd meter heg langs ons weiland te hebben gesnoeid. Dat was heel lang de afspraak, in ruil voor het gratis gebruiken van de wei voor zijn paard en pony.

Kijk, op de achtergrond zie je de heg, intussen uitgegroeid tot 4-5 meter hoog. Alsmaar had hij echter smoesjes: zijn tractor was kaduuk, of het was oogsttijd of vogelnestseizoen. Ruim drie jaren verstreken. De heg was zo langzamerhand uitgegroeid tot vijf meter hoog en kwam gevaarlijk dicht bij de elektriciteitsdraden. De hele buurt waarschuwde dat wij aansprakelijk zouden zijn bij schade. Maar vorige zomer bezwoer de buurman dat hij het ‘van de winter’ echt zou doen.

En verdraaid, inderdaad.

Alles bleek keurig afgezaagd op anderhalve meter hoogte en de indrukwekkende hoeveelheid houtafval was midden in het weiland verzameld in een vijftal gigantische stapels.

Een mix van dikke boomstammen (haardhout!), takkenbossen (houtwallen!) dunne takken (aanmaakhoutjes!) en heel veel sliertige bramenranken (fikkie stoken!). We kochten een motorzaag en een tweede takkenschaar en zijn sindsdien in de weer om alles te verwerken tot behapbare porties. Een heerlijke klus, maar wel een immense, dus bij elk bezoek doen we een stukje. Gelukkig is er geen haast bij, en dat is maar goed ook, want intussen is de lente losgebarsten. Het is een komen en gaan van fluitende vogels, die zo te zien massaal nestjes aan het bouwen zijn in al dat takkenspul. Dus voorlopig wordt er de komende maanden niet gezaagd.

Lees verder op www.kokenmetkarin.nl

Geplaatst op 29 juni 2024 door KokenmetKarin