Geplette aardappels met kummel

Wat is de natuur toch wonderbaarlijk. Afgelopen voorjaar vond ik achterin de voorraadkast een paar intens zielige vergeten aardappels. Verschrompelde bonkjes met overal van die luguber kronkelende paarse uitsteeksels. In de vuilnisbak dan maar? Nu gooi ik aardappels nooit zo snel weg, want juist oude exemplaren zijn perfect om te bakken, maar hier viel echt niets meer aan te redden.

Tot iemand me vertelde dat je ze ook in de grond kunt stoppen, om nieuwe aardappels te telen. Ik probeerde het uit, zowel in mijn Franse moestuin als in een oude boodschappentas op mijn Amsterdamse balkon. Vooral niet te dicht op elkaar, want slechts één zo’n mottige aardappel zorgt als het goed is voor een hele kilo nieuwe. Een karweitje van niks, maar wel met rap resultaat: al na een paar dagen kwam er groen spul boven de grond uit.

Dan moet je gaan ‘aanaarden’, leerde ik: steeds een bergje extra aarde bovenop de uitlopers doen, anders piepen de piepers te snel boven de grond uit, en ze moeten juist ondergronds aan de slag. Enorme groene struiken werden het, al bleven de beloofde schattige bloemetjes uit. Vervolgens was het alleen nog maar een kwestie van afwachten tot het loof geel werd en ging hangen: het oogstsignaal. En inderdaad!

Lees verder op www.kokenmetkarin.nl

Geplaatst op 26 september 2022 door KokenmetKarin