Gamba’s met dipsaus

Inclusief twee maanden coronatussenpauze was ik de afgelopen tijd druk bezig om mijn Grote zonder pakjes & zakjes kookboek helemaal opnieuw te fotograferen. Want na tien jaar en 34 drukken is hij toe aan een nieuw jasje. Dezelfde recepten, maar een nieuwe titel, nieuwe vormgeving en nieuwe foto’s.

Hij verschijnt op 1 oktober, dus je gaat er na de zomer nog veel meer over horen. Maar allereerst moest ik dus aan de bak, om 75 recepten opnieuw te maken voor de foto. Bij een van mijn favorieten, een grote schaal met gamba’s, moest ik terugdenken aan een lezing, afgelopen najaar. Na afloop zat ik zoals altijd boeken te signeren. Ter plekke nieuw aangeschaft via de eveneens aanwezige lokale boekwinkel, maar ook vaak een zichtbaar gebruikt exemplaar, vol plakkertjes en vetvlekken. Dat zijn mijn lievelings; hoe meer gebruikssporen, hoe groter het compliment voor de kookboekauteur.

Ineens stond er een mevrouw voor mijn neus die zei: ‘Ik hoef geen handtekening, ik kom alleen een fout melden’. Ze sloeg de pagina van de gamba’s open en wees: ‘Dat zijn geen gamba’s maar langoustines. En ik kan het weten want ik werk in een viswinkel.’ Ik zat even met de mond vol tanden. ‘Maar langoustines zien er heel anders uit,’ sputterde ik, ‘die hebben zo’n staartje met van die dingetjes.’

Daar was ze duidelijk niet van onder de indruk. ‘Maar zo koop ik ze altijd bij mijn visboer,’ probeerde ik nog. ‘Dan heb je duidelijk een verkeerde visboer!’ en wég beende ze. Pas later bedacht ik mij dat ik natuurlijk had moeten zeggen dat gamba’s sprieten hebben en langoustines scharen. Op mijn foto zie je duidelijk sprieten: garnaalachtigen dus, geen kreeftachtigen. Ik weet toch zeker zelf wel wat ik in de pan doe en op de foto zet?

Lees verder op www.kokenmetkarin.nl

Geplaatst op 02 december 2020 door KokenmetKarin