Emotie eten, hoe ga je er mee om (en hoe kom je er van af?)

Ik begeleid voornamelijk vrouwen en zo’n 85% van deze dames heeft last van eetbuien, emotie eten, stress eten of iets soortgelijks. Ik ook. Je bent echt niet alleen op de wereld en je hoeft je er ook echt niet voor te schamen. Maar ondanks dat je je er niet voor hoeft te schamen, kun je er wel wat aan gaan veranderen.

Emotie eten en oorzaken

Er zijn heel veel oorzaken die kunnen leiden tot emotie eten. Bijvoorbeeld je humeur als het niet opperbest is. Of als je stress hebt. Of geen zin hebt om te koken (maar dat is luiheid, en luiheid is geen emotie. Hoewel ik soms wel emotioneel word van mijn luiheid maar dat is weer wat anders). Of verdrietig bent. Of blij bent. Door zulke momenten kun je heel erg makkelijk je eigen progressie in de weg staan. Of nog erger, zulke momenten kunnen een negatieve invloed hebben op je motivatie (‘zie je wel, ik kan het écht niet’). Er komt zoveel onaardigheid bij kijken als je een eetbui hebt gehad, en de enige die deze onaardigheid veroorzaakt ben jezelf. Je doet lelijk tegen jezelf, bent negatief over jezelf, praat jezelf de put in, je doet heel erg bitchie tegen jezelf waardoor de kans op meer emotie eten aanwezig is. En over dat gedrag wil ik je iets vertellen.

Maak er niet zo’n probleem van.

Echt. Get over it. Het één na laatste dat je moet doen is jezelf volledig de put in praten. Het laatste ding dat je moet gaan doen is compenseren als je weet dat dat gaat resulteren in nog meer eetbuien. Doe dat echt niet. Eetbui door overload aan emoties –> balansdag –> honger –> eetbui, dus balansdag is mislukt maar morgen nieuwe kans –> balansdag –> shit, weer mislukt –> nog een eetbui –> welkom bij de jojo club. Compenseren is vragen om problemen (uitzonderingen daar gelaten, voor een enkeling werkt het juist perfect). Het enige dat je doet door compenseren is slechte gewoontes in de hand werken. Het enige juiste dat je kunt doen na een eetbui of emotie eten is jezelf weer bij elkaar rapen, niet zo zeuren, keihard aan het werk gaan en door gaan met je fabuleus leven op weg naar je awesome resultaten.

Een ander ding dat ik je wil vertellen is dat je wereld niet vergaat.

Een stuk chocola is niet het einde van je wereld, is niet het einde van je fantastische ik, niet het einde van je prachtige plannen, het is geen wereldramp. Je hebt een misstap gemaakt, en nee het helpt niet mee aan je doelen, maar kom op, het is één stukje chocola. Één stukje… Dat is geen probleem. Het is wel een probleem als dat ene blokje chocola reden is om de hele reep op te eten ‘omdat je het nu toch al verpest hebt’. Dat is onzin, je hebt niks verpest, maar je gáát het nu wel verpesten. Doelbewust. Je wereld vergaat dan nog steeds niet, maar een hele reep is wel al een groter probleem om dat recht te trekken. Je kunt heel gemakkelijk tijdens een eetbui een week progressie teniet doen, en dat is zonde. Dus hoewel je wereld niet vergaat, drijft je doel wel een stukje verder bij je vandaan na een grote eetbui.

Doorbreek het patroon

Wanneer je altijd eet als je stress hebt, dan is er een patroon. Je hebt stress (of verdriet, of woede of blijdschap) en je gaat eten. Dat is een gewoonte en die gewoonte moet doorbroken worden. Zoek je patroon, herken het, erken het en doe er wat aan. Doorbreek het en reken er mee af. Vervang dit patroon door een ander patroon. Zoek een andere gewoonte die wel helpt om je emoties te overkomen maar die je progressie niet in de weg staat. Je komt van gewoontes af door er een andere gewoonte voor in de plaats te zetten. Dat is in het begin moeilijk en vergt echt doorzettingsvermogen, maar zodra het gelukt is heb je een slechte gewoonte vervangen door een betere. En dan ineens merk je dat je tijdens een woede aanval super goed bent in het schoonmaken van de badkamer. Of dat je schilderwerk het beste tot zijn recht komt als je verdrietig bent. Of helpt je favoriete muziek om je verveling te verdrijven.

Eten is niet nodig om je emoties de baas te worden

Je moet niet denken dat je verdriet minder wordt door chocolade, het is simpelweg een uitvlucht of een manier om je emoties (tijdelijk) te onderdrukken, iets waar je niets mee opschiet. Het wordt tijd om na te denken hoe je emotie eten kunt doorbreken zodat met je emoties om leert gaan zonder dat er chocola voor nodig is. Je hebt geen voeding nodig om je emoties de baas te worden, dat denk je alleen maar.