Een uitnodiging om op donderdagavond nog even langs te waaien voor een drankje in de stad wijs ik subtiel af. Nadat ik heb gesmokkeld met een wijntje afgelopen vrijdag besluit ik de zoete verleiding momenteel maar even te vermijden. Het weekend staat er niks op de planning, wat het toch wel een stuk makkelijker maakt. Dus ga ik me te buiten aan suikervrije lekkernijen. Per ongeluk neem ik een slok cola. Oeps! Maar dat was ook mijn enige suikerpiek.
Omdat ik zin heb in iets lekkers – lees: zoetigheid – besluit ik zondag om een bananenbrood met walnoten te bakken. Een recept zonder suiker is snel gevonden en voor een bananenbrood heb je ook niet bijster veel ingrediënten nodig. Lekker makkelijk! Vol spanning breng ik een half uur voor de oven door en kan ik maar met moeite wachten tot mijn baksel is afgekoeld. Eerlijk is eerlijk, het resultaat mag er zijn. Al valt het zoetigheidsgehalte mij toch wel een beetje tegen. Tja het is geen cake.
Steeds meer mensen in mijn omgeving zijn nieuwsgierig waarom ik geen suiker eet. Ik heb mijn betoog over de verslavende, giftige, grootste vijand intussen geperfectioneerd. Een vraag die ik vaak krijg, is hoeveel kilo ik al ben afgevallen door de suikers te schrappen. Aangezien ik geen weegschaal heb, kan ik het je niet precies vertellen. Mijn broeken zitten wel iets losser maar de kilo’s vliegen er niet vanaf.
lees verder:
Geplaatst op 20 mei 2018 door Ookgoed