De nieuwe Nigella

Cook, Eat, Repeat heet het nieuwste kookboek van Nigella Lawson, maar de vertaler heeft daar Koken, eten, leven van gemaakt. De term ‘herhaling’ bekt vast niet lekker op de cover, vermoed ik. Maar juist over het fenomeen herhaling schrijft ze uitgebreid in dit boek. En dan gaat het níet over ‘de dagelijkse, sisyfusachtige sleur van koken’, maar juist over de meditatieve kracht van schillen, hakken en roeren (‘bevrijdend, ontspannend, stressverlagend’). Maar ook: herhaling zorgt voor handigheid in de keuken, da’s alleen maar nuttig. En over dat je bij recepten die je vaak maakt uiteindelijk helemaal geen recept meer nodig hebt en dat je het dan steeds iets anders doet. En hoe bevrijdend dat kan zijn. Maar vooral: eten moet je elke dag weer, dus elke dag, elke maaltijd is een nieuwe kans. Kijk, dat zijn levenswijsheden waar de thuiskok wat aan heeft.

A-typisch
Het moge duidelijk zijn: dit is geen recht-toe-recht-aan ‘men neme een ui’- kookboek. Jazeker, er staan recepten in, maar die zijn dit keer in de minderheid. Het is veel meer een leesboek. Met een vrij a-typische indeling. Het gaat niet over voor-, hoofd- en nagerechten. Nee er zijn hoofdstukken speciaal gewijd aan ansjovis, rabarber en niet te vergeten ‘Een liefdevol pleidooi voor bruin voedsel’. Of het gaat over ‘Genoegens’ of ‘Wat is een recept?’. Vooral dat laatste hoofdstuk was natuurlijk een feest der herkenning. Met passages dat variëren altijd mag maar ‘Wel vind ik het nogal ergerlijk als iemand al meteen de eerste keer van alles verandert en dan klaagt dat het recept niet klopt (een veelgehoorde klacht onder kookboekenschrijvers).’ Check, zéér herkenbaar….

Lees verder op www.kokenmetkarin.nl

Geplaatst op 19 december 2020 door KokenmetKarin