Daslook chimichurri

Het is groen en het geurt oorverdovend. Daslook natuurlijk! Je kunt het nergens kopen maar het park staat er weer vol mee en in mijn Franse tuin komt het ook weer op. De vorige keer dat ik over daslook schreef, waren de opmerkingen echter niet van de lucht. Dat wildplukken niet mag. Maar je moet natuurlijk ook niet het hele park leegplukken, gewoon alleen een handje, of twee, op een weelderige plek. Dat groeit heus wel weer aan. Maar de hondenpies dan? vroeg ook menig lezer. Simpel: wassen in een gootsteen vol water en dan droogslingeren, dan is er niks aan de hand. En nóg was het niet goed, want er is ook nog de heikele kwestie van het-lijkt-sprekend-op-lelietje-van-dalen-en-dat-is-Hartstikke-Giftig. De groene, tikje slappe bladeren zijn inderdaad vergelijkbaar, alleen ruikt daslook heel erg naar knoflook. Dat valt werkelijk niet te missen, ook als u er alleen maar even uw hand doorheen haalt. Zodra er bloemetjes aan komen is het helemaal makkelijk, want die lijken totaal niet op elkaar. Kortom, niks aan de hand. Niet van dat benauwde, mensen.

Vandaag dus lekker een daslookrecept. Alleen, wat o wat zou ik ermee doen? Ik maakte er al pesto mee (door de pasta!) en kruidenboter (over de asperges!) en gooide het al eens door de soep, maar toen dacht ik ineens aan chimichurri. U weet wel, dat knalgroene Zuid-Amerikaanse friszure kruidensausje dat traditioneel geserveerd wordt bij geroosterd vlees. Fluitje van een cent, en dat met slechts een bescheiden handjevol daslook. Even een biefstukje bakken was ook al zo gepiept. Ik maakte er ook aardappelpartjes uit de oven bij, want die blijken zich eveneens graag te koesteren in een lepeltje van dat groene spul.

Lees verder op www.kokenmetkarin.nl

Geplaatst op 16 mei 2023 door KokenmetKarin