Courgette met zeekraal

Vaak staat bij recepten – ik maak me er zelf ook schuldig aan – ‘Serveer met een frisse salade’. Maar wat is dat? Een berg groene blaadjes met een klodder slasaus uit een flesje? Nee natuurlijk, het leuke van salades is nu juist dat je er alle kanten mee op kunt. Want eigenlijk kun je alles wat je – koud of warm – door elkaar husselt met wat dressing en serveert op een mooie grote schaal wel een salade noemen. Aan de andere kant moet je ook oppassen dat je niet zomaar lukraak van alles en nog wat bij elkaar kiepert, dan wordt het al snel een allegaartje. Less is more, zeker op saladegebied.

Mijn allersimpelste lievelingssalade-zonder-sla is courgettecarpaccio. Jaja, lach er maar om, van culipuristen mag je dat niet zo noemen, ik weet het, maar ‘salade van plakjes courgette’ klinkt zo suf. Al is dat wel waar het op neerkomt. Dunne plakjes rauwe courgette die je om het hele rauwe eraf te halen even laat staan met vers citroensap (nooit uit zo’n chemisch smakend flesje, bah!) en de lekkerste olijfolie die er in huis te vinden is. Beetje parmezaan erover schaven en klaar is Kees. Iedereen is er dol op. Niks meer aan doen dus.

Tot ik ineens een potje ingemaakte zeekraal tegenkwam in de voorraadkast. Een souvenir uit Le Crotoy, een snoezig Frans vissersdorpje aan de baai van de Somme. Daar struikel je over de salicorne, zoals zeekraal heet in het Frans. Maar dan wel altijd in potjes met azijn, gek genoeg nooit vers. Die azijn zorgt voor lange houdbaarheid, maar ook voor een tikje mottig bruingroene kleur. Maar kijk, ik drapeerde de sliertjes over mijn courgettecarpaccio en ineens waren de oh’s en ah’s niet van de lucht.

Nu heeft niemand in Nederland natuurlijk zo’n potje in huis, dus ik probeerde het speciaal nog een keer met verse zeekraal van mijn Amsterdamse visboer. Die ik voor de smaak wel even parkeerde in de azijn – de zeekraal, niet de visboer. Heel kort, voor de groente kleur. Mooi én lekker over de salade.

Lees verder op www.kokenmetkarin.nl

Geplaatst op 28 september 2025 door Koken met Karin