Appelmoes, wie is er niet groot mee geworden? Neem nou mijn eigen moeder. Die had als ukkie in een gezin van tien kinderen feilloos door hoe ze mijn grootouders op de kast kon krijgen: door aan tafel luidkeels te lust-ik-nieten. Mijn opa, hardwerkende smid en in zijn vrije tijd niet onverdienstelijk hoempapaspeler, werd gek van dat gedrein en brulde liefst meteen bij aanvang van elke maaltijd “Geef die meid een pot appelmoes!”. Gevleugelde woorden later in ons gezin waar mijn moeder de anekdote met smaak oplepelde en mijn broer en ik – ter compensatie? – slechts spaarzaam appelmoes kregen voorgeschoteld. Zelfgemaakte, dat wel.
Met ons allemaal, ja ook mijn moeder, is het overigens helemaal goed gekomen, qua universele eetlust, maar tobben aan tafel, het is van alle tijden. Generatie in, generatie uit worden Nederlandse kindertjes zoet gehouden door overal appelmoes doorheen te mikken. Want niet honger, maar suiker maakt rauwe bonen zoet.
Lees verder op www.kokenmetkarin.nl
Geplaatst op 05 april 2021 door KokenmetKarin