Ik word vaak gevraagd naar mijn favoriete kookboek, maar dat vind ik lastig. Al was het maar omdat er zovéél zijn. En omdat ik me niet teveel wil laten beïnvloeden (lees: onbewust gaan kopiëren) door andermans recepten. Daarnaast ontbreekt vaak domweg de tijd: ik heb mijn kookmomenten hard nodig om mijn eigen recepten uit te testen, dan kan ik er geen andere boeken bij hebben.
Het is bovendien net zoiets als vragen naar je favoriete restaurant. Dat hangt maar helemaal af van je bui en het moment en het jaargetijde. Maar in z’n algemeenheid kan ik wel zeggen dat ik het liefst eet bij restaurants die dingen serveren die ik zelf niet zo snel zou maken. Want anders deed ik het immers zelf wel.
En zo is het eigenlijk ook met andermans kookboeken, bedacht ik mij. Het leukste vind ik boeken waar ik zelf niet op zou komen. Neem nou het boek Linzen van mijn kookcollegavriendin Joke Boon. Een heel kookboek over linzen, hoe kom je erop? Maar als iemand het kan, is zij het. Zie ook haar onvolprezen bonenkookboek (intussen gelukkig weer leverbaar!). Een heel boek over linzen, hemeltjelief, hoe doe je dat? Bij linzen denk ik aan linzensoep en linzencurry, en euh, dan heb je het wel zo’n beetje gehad, toch? Nee, dan moet je net Joke hebben. Die heeft in haar boek wel tien linzensoepen, allemaal enorm verschillend. En ze frituurt linzen, gooit ze in de oven, roostert ze in de koekenpan, maakt er gehakt van, bakt er taart en pudding mee. Ze verzon zelfs linzengranola en linzenwafels voor bij het ontbijt. Dat soort inventiviteit, daar heb ik bewondering voor.
Lees verder op www.kokenmetkarin.nl
Geplaatst op 23 december 2020 door KokenmetKarin