We hadden logés in Normandië, altijd gezellig. En nog handig ook, want voortvarend begon een van de gasten het gras te maaien. Dat deed voorheen buurman-boer, tegen betaling, maar die is er om onduidelijke redenen mee opgehouden. We durven niet goed te vragen waarom. Zou het komen omdat we hem een paar keer tevergeefs hadden gevraagd om de linkervoortuin voortaan over te slaan, zodat de natuur haar gang kon gaan? U weet wel, ‘maai mei niet’? Dat vond hij duidelijk klinkklare eco-onzin, stadse fratsen.
Dus nu maaien we zelf, maar ook als we de helft overslaan blijft er een flinke lap tuin over. Die bovendien nogal hobbelig is, vanwege alle ondergrondse gangen en gaten van mollen en veldmuizen. Maar zie, logeergasten blijken dus de oplossing. Randstedelijke types die zich op vakantie even lekker willen uitleven op het platteland, die faciliteer ik graag. Intussen kon ik mooi op een bankje in de voorjaarszon bedenken wat ik eens zou gaan koken. Ik had van alles in huis gehaald, maar nog geen vastomlijnd plan.
De pistachelasagne die ik laatst in de krant had, dat leek me een goed idee. Pastavellen, melk, boter, bloem, pistachenootjes, geraspte kaas: alles had ik in huis, alleen niet de bijbehorende groente. Maar ik had wél asperges, ham en eieren. Zou ik die niet in lasagnevorm kunnen verwerken? Weer eens wat anders dan de klassieke versie à la flamande. De schillen en kontjes van de asperges liet ik eerst even trekken in de melk voor de bechamelsaus, en ach, toen kon ik net zo goed de asperges zelf ook erin koken, in plaats van in water. Zo werd het geheel nóg aspergeriger. En verhip, het werkte als een tierelier.
Lees verder op www.kokenmetkarin.nl
Geplaatst op 28 juni 2024 door KokenmetKarin