We zitten nog altijd in mijn zomergroenteserie, en wat is er zomerser, en feestelijker dan artisjokken? Die eten we veel te weinig! Dus ik leg het graag nog een keertje uit.
In Frankrijk struikel je over de artisjokken, maar bij de Nederlandse groenteboer moet je zoeken met een lantaarntje. De supermarkten beginnen er al helemaal niet aan. Onbegrijpelijk, want even lekker als prachtig. Mijn koudegrondtheorie is dat Nederlanders gewoon niet goed weten wat ze ermee moeten. En dat snap ik wel. Ook ik heb ze moeten leren eten. Gelukkig kreeg ik ooit les van een Franse studievriendin, die me voordeed hoe je zo’n ding soldaat maakt.
Vinaigrette op het bord en dan een mes onder de rand, zodat de boel mooi naar één kant loopt. Onderaan de artisjok beginnen, steeds een blaadje lostrekken, in de saus dopen en met je voortanden het zachte gedeelte eraf happen. De rest gooi je weg, in een grote afvalschaal midden op tafel. Binnenin worden de blaadjes steeds kleiner, dan pak je er steeds een paar tegelijk. De allerlaatste flubbelblaadjes mogen meteen weg, anders blijf je aan de gang. Daaronder zit het pluizige hooi, dat je eraf plukt of voorzichtig wegsnijdt. Nu blijft de bodem over, het lekkerste deel. In stukjes snijden en gelukzalig door de saus slingeren. Nou, dat klinkt toch helemaal niet zo onoverkomelijk? Maak er gewoon een sociaal gezelschapsspel van, voor je het weet zit iedereen gezellig te peuteren en te dippen. En dat koken, dat is echt doodsimpel.
Lees verder op www.kokenmetkarin.nl
Geplaatst op 29 september 2022 door KokenmetKarin