
Als moeder probeer ik het beste te doen voor mijn kinderen. Ik probeer ze te beschermen tegen ‘alles’ op deze wereld. Ik doe veel voor ze. Ik breng ze naar school, naar alle sporten en help ze daar waar ze vastlopen. Af en toe knaagt dat wel aan mij. Is het wel goed wat ik doe? Zou ik niet meer los moeten laten en het ze zelf laten ontdekken?
Tegenwoordig zijn veel ouders te krampachtig in het ‘beschermen’ van hun kinderen en daar maak ik mij ook schuldig aan. Pamperen noemen we dat tegenwoordig.
Laatst vertelde een moeder mij dat zij haar 6-jarig zoontje zelf naar school laat fietsen. Een ritje op de fiets van 15 minuten over een drukke dijk. Ik vond daar wat van! Want bij mij gingen alle alarmbellen af. Wat nou als hij valt? Of als er onderweg iets gebeurd? En dat ging verder in; wat nou als hij ontvoerd wordt? (Ja ik weet het!)
Lees verder op www.love2bemama.com
Geplaatst op 22 februari 2020 door love2bemama